Maaghe Sangrati

De verandering zit in de lucht, ik voel het zelfs in mijn lichaam en geest. Vanaf de eerste dag van Maagh – 15 januari – Maaghe Sangrati, is de ergste winterkou voorbij, schijnt het zonnetje de hele dag en warmt de omgeving en de mens op. Daar word je blij van, stralend wandel ik 's ochtends naar mijn scholen in het Kaski district en kom ik 's avonds met een brede glimlach terug voor een hete douche (jaja de zonne-energie warmt mijn watertank flink op). De stroomvoorziening is het enige opstakel dat roet in het eten gooit op deze warme dagen. Op dit moment zo'n 14 uur geen stroom, waarvan overdag 2 x 2uur en de rest 's nachts wel stroom. Dat betekent in realiteit dat ik weinig mogelijkheid heb om te werken achter mijn PC of bellen. Het maakt het leven wel eenvoudig.
De verandering is ook in proces betreffende mijn werk. Aankomende twee maanden zal ik mijn werk als educatie adviseur op de scholen in Kaski afronden, en zal ik in het voorjaar, ergens begin april, starten als educatie vrijwilliger in Jumla district. Dit is een proefproject voor een half jaar om het strategische plan van VSO Nepal in de realiteit uit te voeren, namelijk nauwe samenwerking tussen de drie hoofdprogramma's Educatie, Livelihood en Health. Met behulp van de twee andere vrijwilligers via bewustwordingsprogramma's op basisscholen, resource centrum of trainingscentrum op het gebied van Livelihood en Health, is de insteek om een groter publiek te bereiken over persoonlijk hygiëne en verzorging, voeding, opstarten van schooltuinen, verbouwen van groente en fruit, kostwinningmogelijkheden, etc. Een uitdagende baan waarbij mijn werk vooral zal bestaan uit netwerken tussen verschillende organisaties en instellingen, en een bijdrage leveren tijdens trainingen aan leerkrachten van overheidsbasisscholen en overige betrokkenen.
Het afronden van mijn werk en privé leven in Pokhara zal geen eenvoudige klus zijn deze maand, ik heb intussen goede vriendschappen opgebouwd en voelt mijn appartement in Archalbot als 'thuis' na twee jaar. Het is voor eerst dat ik 26 maanden op één plek heb gewoond, ik heb 'innerlijke rust' gevonden, en verhuis ik vanwege een professionele uitdaging naar een nieuwe woonplek, maar nog steeds in het prachtige land waar ik van ben gaan houden – Nepal.
De centrale vraag van iedereen die bovenstaande heeft gelezen: "Kom je nog niet naar huis?" zal ik meteen proberen te beantwoorden. VSO Nepal moet de laatste formaliteiten nog afronden voor officiële overplaatsing naar Jumla. Als het contract met nieuwe werkgever DEO Jumla is goedgekeurd, kom ik waarschijnlijk voor een korte vakantie – twee weken – naar Nederland voordat het nieuwe project start. Dit is tegelijkertijd ook een mooie overbrugging voor mij; het 'achterlaten van Pokhara', dan naar Nederland voor het weerzien van familie en vrienden na 28 maanden, en daarna een nieuwe start in Nepal voor zes maanden. Ik houd jullie op de hoogte!
Trots als ik ben op al mijn collega’s op de basisscholen waar ik werk, de verandering is op dit moment ook iedere dag gaande op heel veel gebieden. Omdat dit weblog een gelimiteerde opslag heeft voor foto’s, plaats ik al mijn ‘good practice’ foto’s op een werkgerelateerde Facebook account. Klik op deze link, en geniet mee door de verschillende fotoalbums te bekijken: http://www.facebook.com/#!/petra.hoeve.5