Glimp van Nepalese politiek laatste 2 decennium

Nadat geweldloze onrust van de bevolking het land overweldigt, in 1990 werd de heerser (actieve vorst) gedwongen om het verbod op activiteiten van politieke partijen op te heffen. Dat was een geweldige gebeurtenis voor alle mensen in het land en iedereen genoot van het meerpartijendemocratiesysteem. Ondanks een kleine ondergrondse communistische partij, de meerderheid van de bevolking en politieke partijen verwachtten een beduidende verandering in de komende dagen.

Het 'Westminster model' van democratische grondwet werd in 1991 goedgekeurd om de verandering te fuseren en een nieuw systeem in te voeren. Met veel enthousiasme werd de nieuwe grondwet in praktijk gebracht. Toch eisten kleine communistpartijen een federale communistische grondwet voor de bevolking en organiseren opstanden onmiddellijk nadat die nieuwe democratische grondwet was goedgekeurd.

Vijf jaar na ondersteuning van de nieuwe grondwet, de Nepal Communist Party kondigt een burgeroorlog aan tegen het koningshuis en de huidige grondwet, en zij eisen een nieuwe bevolkingsgrondwet. Na zes jaren van bewapende conflicten onder leiding van de Maoïsten, gebeurde het vreselijke incident in het Koninklijke paleis. Vele Koninklijke leden verliezen hun leven in dat incident. Na het 'Koninklijke bloedbad' probeert de nieuwe koning gebruik te maken van de macht van de vorige koning en gaat voor een "staatsgreep" ondanks zijn publieke onpopulaire beeld.

Het gewapende conflict stijgt intens na de stappen van de koning en democratische partijen creëren onrust onder de bevolking tegen de stappen van de koning. Ondertussen proberen sommige (inter)nationale machten de democratische partijen en de Maoïsten samen te brengen tegen de actieve vorst. India neemt een cruciale rol in deze aansluiting en speelt de rol van bemiddelaar tussen democratische machten en de Maoïsten.
In 2006, een twaalf puntovereenkomst komt tot stand tussen de democratische partijen en de Maoïsten in New Delhi met India als getuige. De twaalf punten bedekken vele dingen inclusief geweldloze bevolkingsberoering tegen actieve vorst, grondwetcommissie voor een nieuwe grondwet, en het opzetten van Volksrepubliek Nepal.
Negentien dagen van intense geweldloze bevolkingsopstanden werd een succes en Nepal bekeerde zich tot een republiekstaat (geen koningshuis meer). De nieuwe overgangsgrondwet werd ondersteund en na twee jaar werd er in 2008 een grondwetcommissie d.m.v. verkiezingen geformeerd om de nieuwe bevolkingsgrondwet te voltooien.

Twee jaren werd gegeven aan de commissie om een nieuwe grondwet te vormen, maar het werd met twee jaren verlengd om de complexe taak te volbrengen. Maar nu, mei 2012, de hoofdtaak is nog steeds niet volbracht en de commissie werd opgeheven. Alle andere sociale aspecten worden door dit grondwetproces getroffen door invloed van de politieke partijen, actiegroepen, nationale en internationale machten. Politiek in Nepal is nog steeds in een overgangspositie en een nieuwe grondwet lijkt nog ver weg.

Gelukkig betekent dit in de praktijk ook meer rust op straat; scholen, kantoren, winkels zijn gewoon open en iedereen heeft zijn normale gang van zaken weer opgepakt. Niemand weet precies wat er gaat gebeuren, misschien verkiezingen voor een nieuwe regering en president in november, misschien verkiezingen voor een nieuwe grondwetcommissie volgend jaar. Voorlopig rust in het land om de hoogopgelopen gemoedstoestanden onder de bevolking over kastencultuur en invloed van kastensysteem te laten afkoelen; de laatste dagen in mei waren op de rand van een burgeroorlog. Angstaanjagend en verontrustend als je er langer over nadenkt – gelukkig lijkt alles nu weer normaal (of lijkt dat alleen maar zo door de ogen van een buitenlandse) en leven de verschillende bevolkingsgroepen weer in harmonie met elkaar samen.

De onrust in mijn hoofd is ook enigszins afgekoeld, heb sinds gisteren soort van zomervakantie. De scholen zijn dicht vanwege het bewerken van de akkers voor rijstplanting gedurende het regenseizoen – er moet toch brood (rijst) op de plank (het bord) komen voor de gewone burger. Deze periode zal ik gebruiken voor reflectie op mijn werkzaamheden (hoe kan ik echt bijdragen tot verandering) en voorbereiden van activiteiten als de vakantie voorbij is. De eerste termijn van negen weken vloog voorbij, voor je het weet zijn de andere 15 weken ook als sneeuw voor de zon verdwenen en heb ik wintervakantie (16 oktober-17 november).
Hopelijk komt er één dezer weken nog iets anders inspirerends en/of uitdagends op mijn pad (naast mijn werkzaamheden op de overheidsscholen) waar ik mijn energie en enthousiasme aan kwijt kan, ik werk nog steeds niet op 100% voor mijn gevoel.