Twintig maanden in Nepal
Door: Petra Hoeve
Blijf op de hoogte en volg Petra
16 Juli 2012 | Nepal, Pokhara
Afgelopen weekend heb ik mijn 20 maanden in Nepal gevierd, samen met Bibek ben ik naar Bandipur geweest. Een prachtig geconserveerd Newari handelaars stadje, ongeveer twee uur met de bus van Pokhara. Vorig jaar heb ik het stadje bezocht met Akke Antje, Jill en Lauren. In tegenstelling tot de droogte in maart, was alles nu in het regenseizoen prachtig fris groen. Door de grasgroene plantages, bomen en struiken vielen de oude warenhuizen van rode bakstenen met meerdere verdiepingen bijzonder op. Buiten het toeristenseizoen is het motorvrije stadje is een heerlijke plek om te vertoeven: uitslapen in het oudste hotel van de stad, ontspannen ontbijtjes op terras met uitzicht op de Himalaya, korte wandelingen in de nabije heuvels zigzag door de 'jungle', lunchen met de lokale bevolking met verse 'puri tarkaari & jeeri & chija', een koud biertje in de namiddag aan de rand van de stad genieten van de ondergaande zon achter de uitlopers van de Himalaya en dineren bij kaarslicht aan een minuscuul tafeltje onder een bloeiende jakarandas boom. Kortom 'genieten'!
Voorgaande weken heb ik vele uren achter de laptop (echt weer voor binnenshuis werk in het regenseizoen) gezeten waar ik kleine (school gerelateerde) workshops heb voorbereid, handboekjes met ideetjes voor groepsactiviteiten in ECD+class 1 en 3 heb vertaald in het Engels, een werkrapport heb geschreven over afgelopen periode van 3 maanden, en een werkplan heb gemaakt voor de aankomende 3 maanden inclusief ideetjes verzameld 'hoe het 'spaarpotje van Feike' te besteden dit jaar in de scholen. Naast computerwerk heb ik ook veel gelezen in 'The joy of living' van Yongey Mingyur Rinpoche, en wat mij direct aansprak was het volgende, zo herkenbaar vinden jullie ook niet?
Elke ervaring (ook vreugde en geluk) wordt begrensd door enig gevoel van beperkingen. Op de achtergrond ligt er altijd een 'maar' op de loer.
MAAR van verschil: Ik heb een fijne woonplek, maar ik heb geen tuin of dakterras.
MAAR van beter: Ik vind mijn nieuwe schoenen mooi, maar mijn vriendin heeft zachte lederen.
MAAR van de angst: Ik wil van baan veranderen, maar met mijn leeftijd hoe vind je een ander?
Op de een of andere manier heb ik minder last van deze drie 'maar-en' in Nepal. Is dat omdat iedereen al blij is met wat hij/zij heeft, vanwege economische & geografische & religieuze redenen? Is dat omdat er minder opties zijn, vanwege economische & politieke redenen? Of omdat ik meer ontspannen ben hier in Nepal? Ik probeer in het NU te leven en alle beslissingen die ik neem te accepteren als goed want je kunt genomen beslissingen niet meer veranderen.
Maar ... eerlijk is eerlijk, de laatste 'maar' borrelt de laatste maanden wel met regelmaat omhoog, vanwege de leegstand van mijn huis in Nederland. En dan rijzen onmiddellijk ook de andere twee 'maar-en' op; Is mijn huis minder aantrekkelijk vanwege de omgeving? Is in minder goede conditie dan andere huizen in de buurt? Vraag me hardop af, komen de 'maar-en' alleen voor in westerse situaties? Vanwege de grote financiële druk? En druk van de samenleving? Is het een cultuurverschil? Dit is gebaseerd op de e-mails die ik ontvang van familie en vrienden, veelal beginnen of eindigen de berichten met zinnen over 'druk' in welke vorm dan ook: bijvoorbeeld van gezin, relatie, financiële, culturele, sociale verplichtingen, studie en werkdruk.
Als ik lees in Y.M. Rinpoche, zou ik (eigenlijk iedereen) meer moeten mediteren, want Meditatie gaat over vertrouwd raken met de aard van je eigen geest. De Boeddha vergelijkt de natuurlijke geest met water, dat in essentie altijd helder en schoon is. 'Modder, bezinksels en andere onzuiverheden kunnen tijdelijk het water donker kleuren en vervuilen, maar we kunnen dergelijke verontreinigingen wegfilteren en de natuurlijke helderheid herstellen.' Zolang je niet je ware aard herkent, zul je lijden. Wanneer je de ware aard herkent, zul je veranderen en de kwaliteit van je leven verandert ook.
Dat wil toch iedereen? Dat geldt ook voor 'gelukt, wie is niet op zoek naar 'geluk'?
De Boeddha heeft gezegd dat de wens om blijvend geluk te bereiken en om ongeluk te voorkomen, is het onmiskenbare teken van de aanwezigheid van de natuurlijke geest. 'De ware aard van alle levende wezens is al helemaal vrij van lijden en toegerust met volmaakt geluk. Bij het zoeken naar geluk en het vermijden van ongeluk, proberen we gewoon uiting te geven aan de essentie van wie we zijn! Het verlangen dat de meesten van ons voelen voor blijvend geluk, is de zachte stem van de natuurlijke geest, het herinnert ons aan wat we werkelijk kunnen ervaren.'
In zekere zin, hebben we allemaal heimwee naar onze ware natuur.
De volgende regels vind ik zo mooi (het persoonlijke veranderingsproces is in volle gang en ik ervaar veranderingen op dit moment), en ik wens dat ieder van jullie in het drukke bestaan in 'het Westen' ook in staat is om het te ervaren.
'Wanneer je de ware aard van je eigen geest begint te herkennen, zul je veranderen en ook de kwaliteit van je leven. Dingen die je nooit voor mogelijk had gehouden, beginnen te gebeuren.'
Voorgaande weken heb ik vele uren achter de laptop (echt weer voor binnenshuis werk in het regenseizoen) gezeten waar ik kleine (school gerelateerde) workshops heb voorbereid, handboekjes met ideetjes voor groepsactiviteiten in ECD+class 1 en 3 heb vertaald in het Engels, een werkrapport heb geschreven over afgelopen periode van 3 maanden, en een werkplan heb gemaakt voor de aankomende 3 maanden inclusief ideetjes verzameld 'hoe het 'spaarpotje van Feike' te besteden dit jaar in de scholen. Naast computerwerk heb ik ook veel gelezen in 'The joy of living' van Yongey Mingyur Rinpoche, en wat mij direct aansprak was het volgende, zo herkenbaar vinden jullie ook niet?
Elke ervaring (ook vreugde en geluk) wordt begrensd door enig gevoel van beperkingen. Op de achtergrond ligt er altijd een 'maar' op de loer.
MAAR van verschil: Ik heb een fijne woonplek, maar ik heb geen tuin of dakterras.
MAAR van beter: Ik vind mijn nieuwe schoenen mooi, maar mijn vriendin heeft zachte lederen.
MAAR van de angst: Ik wil van baan veranderen, maar met mijn leeftijd hoe vind je een ander?
Op de een of andere manier heb ik minder last van deze drie 'maar-en' in Nepal. Is dat omdat iedereen al blij is met wat hij/zij heeft, vanwege economische & geografische & religieuze redenen? Is dat omdat er minder opties zijn, vanwege economische & politieke redenen? Of omdat ik meer ontspannen ben hier in Nepal? Ik probeer in het NU te leven en alle beslissingen die ik neem te accepteren als goed want je kunt genomen beslissingen niet meer veranderen.
Maar ... eerlijk is eerlijk, de laatste 'maar' borrelt de laatste maanden wel met regelmaat omhoog, vanwege de leegstand van mijn huis in Nederland. En dan rijzen onmiddellijk ook de andere twee 'maar-en' op; Is mijn huis minder aantrekkelijk vanwege de omgeving? Is in minder goede conditie dan andere huizen in de buurt? Vraag me hardop af, komen de 'maar-en' alleen voor in westerse situaties? Vanwege de grote financiële druk? En druk van de samenleving? Is het een cultuurverschil? Dit is gebaseerd op de e-mails die ik ontvang van familie en vrienden, veelal beginnen of eindigen de berichten met zinnen over 'druk' in welke vorm dan ook: bijvoorbeeld van gezin, relatie, financiële, culturele, sociale verplichtingen, studie en werkdruk.
Als ik lees in Y.M. Rinpoche, zou ik (eigenlijk iedereen) meer moeten mediteren, want Meditatie gaat over vertrouwd raken met de aard van je eigen geest. De Boeddha vergelijkt de natuurlijke geest met water, dat in essentie altijd helder en schoon is. 'Modder, bezinksels en andere onzuiverheden kunnen tijdelijk het water donker kleuren en vervuilen, maar we kunnen dergelijke verontreinigingen wegfilteren en de natuurlijke helderheid herstellen.' Zolang je niet je ware aard herkent, zul je lijden. Wanneer je de ware aard herkent, zul je veranderen en de kwaliteit van je leven verandert ook.
Dat wil toch iedereen? Dat geldt ook voor 'gelukt, wie is niet op zoek naar 'geluk'?
De Boeddha heeft gezegd dat de wens om blijvend geluk te bereiken en om ongeluk te voorkomen, is het onmiskenbare teken van de aanwezigheid van de natuurlijke geest. 'De ware aard van alle levende wezens is al helemaal vrij van lijden en toegerust met volmaakt geluk. Bij het zoeken naar geluk en het vermijden van ongeluk, proberen we gewoon uiting te geven aan de essentie van wie we zijn! Het verlangen dat de meesten van ons voelen voor blijvend geluk, is de zachte stem van de natuurlijke geest, het herinnert ons aan wat we werkelijk kunnen ervaren.'
In zekere zin, hebben we allemaal heimwee naar onze ware natuur.
De volgende regels vind ik zo mooi (het persoonlijke veranderingsproces is in volle gang en ik ervaar veranderingen op dit moment), en ik wens dat ieder van jullie in het drukke bestaan in 'het Westen' ook in staat is om het te ervaren.
'Wanneer je de ware aard van je eigen geest begint te herkennen, zul je veranderen en ook de kwaliteit van je leven. Dingen die je nooit voor mogelijk had gehouden, beginnen te gebeuren.'
-
16 Juli 2012 - 06:46
Dorieke:
Wat een verhaal weer peet, geeft stof tot denken. En toffe foto's. Moesson tijd is behalve grijs en nat toch ook heel mooi...mis t wel hoor! Dikke kus en ik zet mn slapen aan hoor! -
16 Juli 2012 - 20:59
Anneke:
He lieve Petra,
20 Maanden, wat een tijd, goede reden voor een uitstapje!
Fijn weer iets van je te horen en te zien! Super leuk de foto's. Enne, wat je "boodschap" betreft, regentijd is toch nog ergens anders ook goed voor.....Hier regent 't op 't moment ook heel veel.....
Wens je toe dat er heel snel een oplossing voor je woning komt, er moet toch iemand voor jouw paleisje te porren zijn!
Leuk om te zien met welke materialen je gaat werken op school.
Veel succes met alles.
Dikke kus, Anneke. -
17 Juli 2012 - 07:10
Amy:
Wat n inspirerend verhaal!! Genoten van het lezen en het beetje meereizen! mooie gedachten om de dag te starten.
liefs
x -
17 Juli 2012 - 18:16
Richard:
Hoi Petra,
Leuk om weer wat te horen uit het verre Nepal en wat een mooie foto's......... Op deze manier is de afstand tussen Nederland en Nepal maar betrekkelijk. Ver weg maar ook zo dichtbij.
Ik hoop dat je huis in het Utrechtse weer snel verhuurd wordt.
lieve groet -
19 Juli 2012 - 15:25
Erik De Vries:
Hi Petra,
Erg leuk om af en toe even een verhaal van ver weg te lezen. Mooi dat het zo goed met je gaat. 20 Maanden is een lange tijd, en voorlopig ben je nog niet terug. Hier in Brabant heb ik ook niet zoveel maren, hoewel, de enige echte is ' maar geen tijd om te reizen' . Dit om een goede reden van nu bijna 2 jaar... en dat is ook genieten.
Veel succes nog. -
24 Juli 2012 - 22:52
Hoi Lieve Nicht,:
weer heel interessant om je verhaal te lezen, en over het "maar" eens goed na te denken....
wat heet....'t zet je echt even aan het nadenken.
Houd je haaks daaro aan de andere kant van de wereld.
De hartelijke groeten
Bert en Reina
Daniëlle en Renzo
Christiaan en Jitske -
08 Augustus 2012 - 22:50
Hans Edens:
Ha Petra,
Dat is lang geleden, via je LinkedIn kwam ik op dit blog. Mooi om te lezen wat je afgelopen jaren deed en nu doet. Ik vind het altijd inspirerend als mensen van de gebaande paden afgaan, zeker als die wegen lopen in verre (spirituele) landen. Goed dus dat je zo'n mooi pad gaat in jouw leven. Ik zou ook vaker 'moeten' (mezelf mogen gunnen om te ) mediteren.
Afgelopen voorjaar ben ik 9 weken met mijn vriendin en onze kindjes van 4 en 2 jaar op reis geweest door Azië: Indonesië (Java en Bali) en Vietnam. Een prachtige ervaring om te reizen met je kinderen en heel makkelijk in Azië. Zie nu alweer uit naar de volgende reis:-)
Geniet van je groei en je goeie werk daar!
Groet,
Hans
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
