Feike’s sponsoractie

Feike’s sponsoractie
Na mijn afscheid op de Johannesschool in Utrecht, heb ik blijkbaar toch meer indruk op de lieve kinderen van groep 3b gemaakt met mijn nieuwe baan in Nepal. In de hoofden van de zes- en zevenjarigen spookten de verhalen en foto’s van de kinderen en klaslokalen in de omgeving van Pokhara. Feike nam op eigen houtje het initiatief, en startte een inzamelactie voor juf Petra en de leerlingen op de zes overheidsscholen waar weinig tot geen materiaal is in de klassen. Elke eurocent ging in het zelfgemaakte spaarpotje; van toegangsgeld voor de wc op school tot het bespaarde geld op snoepgoed en ander ongezond voedsel. Na acht maanden werd ik door de moeder van Feike op de hoogte gesteld van deze geweldige actie van Feike en dat er voor de zomervakantie een bedrag van € op mijn bankrekening zou worden overgemaakt om lokaal educatief materiaal te kopen en op deze manier ook de lokale economie te steunen. Wat een superactie Feike! En waanzinnig bedankt alle leerlingen van groep 3b! en misschien andere leerlingen op de Johannesschool! voor de steun aan de leerlingen op de scholen waar ik werk.

Inmiddels heb ik een plan gemaakt voor de besteding van dit grote bedrag. Een school start spoedig met een kleuterklas in een pasgebouwd lokaal. Er is niets voor de kinderen en de juf; geen vloerkleed, geen kussens om op te zitten, geen tafeltjes om aan te schrijven of werken, geen matten op de grond om de kou tegen te gaan in de winter, geen materiaal om mee te spelen of werken. Er is zelfs geen deur en geen luiken voor de ramen om het meubilair en materiaal te beschermen. Een kaal lokaal, meer is het niet. Mijn idee is om met het ingezamelde geld deze klas goed te laten starten, en kan daardoor meteen een modelklas worden om de gemeenschap en andere scholen te laten zien hoe kinderen met materiaal spelenderwijs kunnen leren – in ons project heet dat child friendly education. Twee vliegen in een klap. Aan de ene kant de school blij, de leerkracht blij, de leerlingen blij en de gemeenschap blij. Aan de andere kant de DEO en VSO blij met een vooruitgang. Bovenop dit alles is Petra natuurlijk superblij!

Het plan op klasniveau: het kopen van een goede kast voor het opbergen van educatief materiaal (spelletjes en dergelijke) en gebruiksmateriaal (papier, potloden, stiften, verf, krijt, etc.) en een boekenkast die zowel als opbergkast dient als leespromotie. Met een goed voorbeeld van hoe de kasten eruit moeten zien, heeft een enthousiaste leerkracht van deze school in het dorp een goede timmerman gevonden die dat gaat bouwen. Intussen ben ik op zoek naar rekenmateriaal, poppenhoekmateriaal, constructiemateriaal, boeken, taal-leer-spelletjes en dergelijke voor het vullen van de kast. In de vakantie ga ik samen met de schoolleider kussen kopen, waar de kinderen op kunnen zitten. Daarna zal ik van stof letters en cijfers knippen om die door een naaister uit het dorp op de kussen te laten naaien. Op deze manier kunnen de kussen voor meerdere doelen worden gebruikt; zitplek, Engelse taal, rekenen, sociaal-emotionele en fysieke vaardigheden. Na een teamvergadering waarin ik het verhaal heb verteld over Feike, de overige leerlingen van de Johannesschool, de sponsoractie, het beschikbare bedrag en mijn bestedingsideeën, heeft de school een aantal tafeltjes geschonken gekregen van SMC (school management comité).
Het plan op schoolniveau: zwarte krijtbordverf om langs de muren krijtborden op kindvriendelijke hoogte te creëren, witte muurverf om de muren een heldere uitstraling te geven, plinten langs de muren om posters en werkstukken van de leerlingen op te hangen, een deur met een goed hangslot, luiken in de kozijnen om de klas te beschermen tegen regen en tralies om de materialen te beschermen als de luiken open zijn gedurende de dag om het licht in het lokaal te laten vallen.

Het is een behoorlijk actieplan en het duurt wel een aantal weken voordat alles klaar is en gekocht is, maar de voorbereidingen zijn in volle gang en de leerkrachten en de schoolleider zijn ongelooflijk enthousiast om alles zo goedkoop mogelijk voor elkaar te krijgen waardoor er meer geld overblijft voor educatief materiaal. Een dag in de week bezoek ik de school en elke week vragen ze weer met verbazing hoe het toch mogelijk is dat een jongetje van zes, nu inmiddels zeven, zoveel geld bij elkaar heeft kunnen sparen. Ze zijn Feike en zijn medeleerlingen ongelooflijk dankbaar. Binnenkort zal ik dit verhaal ondersteunen met foto’s waardoor het ook meer zichtbaar wordt voor de leerlingen van groep 3b en de overige leerlingen van de Johannesschool. Prachtig om te zien dat met zo’n bedrag een school flink geholpen kan worden. Misschien blijft er nog wel een beetje over om ook op andere scholen wat materialen te overhandigen, dan krijgen zij ook een beetje van een bijzondere inzamelactie, wat natuurlijk in eerste instantie de opzet was van de sponsoractie.

Ik houd jullie op de hoogte van de ontwikkelingen betreffende dit project. En wie weet worden hierdoor de Johannesschoolleerlingen en andere basisschoolleerlingen meer bewust van een schoolsituatie in een ontwikkelingsland en wordt er een origineel vervolg gegeven aan een inzamelactie door individuen en/of groepen. Misschien ontstaat er een behoefte aan uitwisseling tussen leerlingen in Nepal en Nederland door het schrijven van brieven, om van elkaar te leren hoe het leven is in een land aan de andere kant van de wereld. Met een penvriend(in) kunnen leerlingen tegelijkertijd goed en spelenderwijs de Engelse taal oefenen. In de zomervakantie hebben Feike, Ilse, Koen, Jente en Lieke al vele kleine (zoals van melkpakken en frisdrank- en waterflessen) plastic doppen ingezameld, misschien lukt het om dit op klasniveau of schoolniveau voort te zetten. Ik kan namelijk honderden doppen gebruiken voor de scholen ter ondersteuning van spelletjes en rekenlessen. Deze kunnen makkelijk worden meegenomen met vrienden die op bezoek komen in Nepal; klein en licht in de tas of koffer.

Tot een volgende update, Namaste!