Afscheid van Ladakh en ontmoeting met Nepal

Afscheid van Ladakh en ontmoeting met Nepal
Mijn laatste dagen in Ladakh vliegen voorbij vanwege de vele bezoekjes bij de “vrienden” in Leh inclusief de vele liter Chai. Tussendoor wandel ik in de omgeving van de stad en vind ik rust bij de monniken tijdens het ochtend- en/of avondgebed. Ladakh heeft een plek in mijn hart veroverd; de prachtige cultuur, de vriendelijke mensen en de wonderbaarlijk landschappen maken het tot een bijzonder gebied, waar ik me helemaal thuis voel. De familie waar ik verbleef, heeft daar natuurlijk aan bijgedragen door het openstellen van hun huis en de warmte zonder het gebruik van taal. Dat is een nieuwe bijzondere ervaring. Ik ga Ladakh missen!

De volgende dag maak ik me al rond 5 uur klaar voor vertrek richting Delhi, om dan door te gaan naar Nepal. Als mijn tas is gepakt, geniet ik nog een laatste keer van een heerlijke kruidenthee in de weelderige tuin van de familie. Rustig loop ik daarna naar de taxi-standplaats, waar ik zonder ingewikkelde onderhandelingen een rit naar het vliegveld neem. De chauffeur zet me keurig voor de vertrekhal. Vanwege alle veiligheidsmaatregelen heb ik de volle twee wel nodig om precies om 8:25 uur me in het luchtruim boven Ladakh te bevinden. Met het prikkende gevoel van tranen achter mijn ogen, bewonder ik voor de laatste keer de adembenemende bergen en hoogvlaktes van het Himalaya gebergte, voordat de wolken het zicht belemmeren. Nog geen anderhalf uur later stap ik in de drukkende hitte van Delhi om in korte tijd me van de ene aankomsthal naar de volgende vertrekhal te haasten. Het is een heel avontuur met de verscherpte veiligheidsmaatregelen, de controles worden verschillende keren herhaald. Mijn rugzak gaat tientallen keren door het scanapparaat en ik word diverse keren gefouilleerd. Gewoon rustig blijven en doen wat iedereen van je vraagt. Als ik met zweet op mijn rug in het volgende vliegtuig zit, hoop ik dat mijn grote rugzak het ook heef gehaald. Na een kort slaapje, word ik boven de groene vallei van Kathmandu wakker. Als ik met beide benen op Nepalese grond sta, moet ik aansluiten in een lange rij wachtende voor een reisvisum. Eindelijk kan ik doorlopen naar de bagagehal, maar in een oogopslag zie ik dat mijn tas er niet bij ligt. Zoals verwacht heeft het grondpersoneel in Delhi niet genoeg tijd gehad om mijn rugzak van de ene vlucht naar de andere vlucht te brengen. Een vriendelijke Nepalees geeft aan dat er binnen een uur nog een vlucht vanuit Delhi aankomt van JetAirways, mogelijk komt mijn rugzak daarmee aan. Het advies luidt nog even wachten en eventueel daarna pas actie ondernemen betreffende “verloren bagage” als dat nodig mocht zijn.

Ik wacht rustig af; pin intussen wat Nepalees geld bij een geldautomaat, vraag informatie betreffende de prijzen van taxi's naar het centrum en haal een plattegrond van de stad voor het bepalen waar mijn guesthouse ligt. En dan komt mijn tas als eerste op de bagageband aan met de volgende vlucht. Deze sleep ik mee naar de taxi-standplaats en dan begint het getouwtrek om een taxi. Iedere chauffeur wil je graag naar een “hotel” brengen. Ik kies liever zelf en loop wat weg van de drukte. Of dat verstandig is, zal later blijken. Bij het instappen wist de taxi-chauffeur precies waar het Pacific Guesthouse zou zijn, maar eenmaal in de buurt was hij daar niet meer zo zeker van. Na vele stops en navraag bij verkeerspolitie, andere taxi-chauffeurs en overige weggebruikers werd hij enigszins nerveus en vraagt: Waar zou het guesthouse moeten zijn? Kan ik niet naar een andere? Ik verwissel van de achterbank naar de passagiersstoel en ik doe mijn bril erbij op. We zullen nog een keer door dezelfde buurt rijden, maar dan stapvoets. En dan ja hoor, daar zie ik het uithangbord! Opgelucht laat hij mij uitstappen en ik word hartelijk verwelkomt door het noemen van mijn naam. Het is een gezellig GH met een terras op de begane grond en vele balkonnetjes op de andere etages. Na het inboeken word ik naar een ruime schone kamer geleid met eigen douche en toilet op de tweede etage aan de achterkant van het gebouw. Heerlijk rustig met uitzicht op een kleine tuin. Dit wordt mijn uitvalsbasis voor Nepal!