Amritsar

Met de jeep- en busrit nog in mijn ledematen, heb ik de hele dag rondgehangen bij de gouden tempel van Amritsar. Een prachtig bouwwerk en de heiligste plaats van de Sikhgemeenschap. Via één van de vier ingangen, waar ik eerst mijn schoenen en sokken moest achterlaten bij een depot en een hoofddoek om moest doet, betreed je het grote complex dat rondom de gouden tempel is gebouwd. Er zijn slaapzalen waar je gratis kan slapen, kantines waar je gratis heerlijk kan eten en daarnaast zijn er nog religeuze en adminstratieve gebouwen. De tempel zelf is op zijn beurt weer afgebakend door een basin dat ‘de poel van nectar’ wordt genoemd, waar sommige Sikhs zelfs in baden. Het is prachtig om te zien hoe de getooide Sikh-mannen te water gaan met een dolk op de tulband. Een enkeling neemt de tulband af en dan krijg je eindelijk eens de lange haren van de mannen te zien. Het was een prachtige zonnige dag en de gouden tempel schitterde in de zon. Ik heb mijn ogen uitgekeken naar de vele mensen, die de heilige plek komen bezoeken. Het is een bijzondere ervaring en de sfeer is fantastisch. Buiten het feit dat ik de gehele dag werd gevraagd om mee op de foto te gaan met diverse meisjes, mannen en vrouwen in verschillende poses. Ik dacht dat ik op vakantie was!

Aan het eind van de middag ben ik met een bus naar de pakistaanse grens gegaan, waar een ceremonie van het sluiten van de grens tussen India en Pakistan plaatsvindt. Het was een waar schouwspel waar vele families naar toe gaan. De tribunes waren afgeladen vol, waar mannen en vrouwen wel gescheiden moeten zitten. Pakistaanse en Indiase soldaten stampen met hun laarzen op de grond terwijl ze elkaar recht in de ogen aankijken ter hoogte van de hekken op de grens. Onder luide toejuichingen, aanmoedigigen en boegeroep aan beide kanten, zetten de soldaten van beide landen een hoge borst op en kijken ze elkaar streng aan. Gelukkig gebeurt alles in een gemoedelijke sfeer en geven de soldaten uiteindelijk elkaar een hand, halen de vlaggen neer, vouwen deze zorgvuldig op en sluiten de grenshekken. Alles bij elkaar duurt nog geen half uur, maar het is een bijzondere gebeurtenis voor de bevolking van beide landen. Je kan na afloop zelfs een dvd kopen om het geheel thuis nog eens her te beleven. Voor mij als buitenlander was het een hilarische show, maar de buspassagiers waren in een uitbundige stemming naderhand en raakten niet uitgesproken over de ceremonie.

Nu terug in het complex van de gouden tempel, waar 24 uur kan worden gewinkeld, gegeten en gedronken, zit ik in het cybercafé om jullie te schrijven. Ik zal één dezer dagen naar Dharamsala vertrekken om daar een langere periode te verblijven. Ook daar is het koud en zal ik al mijn thermo-ondergoed, truien en jassen nodig hebben, maar wil ik in deze bergachtige omgeving en tibetaanse sferen proberen om de innerlijke rust te vinden door bijvoorbeeld opnieuw een meditatie-cursus te gaan doen, zodat ik met frisse moed de rest van mijn reis kan voortzetten in dit inmens grote land in een nieuw jaar.

Ik wens jullie allen nog een fijne 2e kerstdag en alvast een voorspoedig 2008!
Na het lezen van een aantal emails, ben ik best wel jaloers dat er dit jaar in Nederland op natuurijs geschaatst kan worden, net nu ik in de kou in India ben. Geniet ervan!