Kathmandu

Bij mijn terugkeer in Kathmandu na de fantastische trektocht in Dolpa en een extra rugzak aan ervaringen van een verafgelegen district in Nepal, kon ik bij Bibek thuis het traditionele familiefeest Tihar meevieren. De ceremonie voor broers en zussen, wordt omringd door bloemen en kaarslichtjes, en bestempeld met een gekleurde Tika op je voorhoofd. Na deze zegeningen, werd het echt tijd voor mij om op banenjacht te gaan in Kathmandu of elders in deze kleine wereld. Het vrijwilligerswerk bij VSO zou na drie jaar toch moeten eindigen; alle werkzaamheden voor deze organisatie waren fantastisch en onvergetelijk in allerlei opzichten. Ik heb veel geleerd zowel persoonlijk als professioneel, maar welke stappen ga ik nu ondernemen in het kader van een baan? Terug voor de klas, en dan op een internationale school? Verder met trainen en coachen van leerkrachten, en dan werken op management niveau? Of blijven organiseren, netwerken opbouwen en onderhouden, en werken in een internationale organisatie? Als het zou kunnen alle drie in een baan, maar waar vind je dat?

Afgelopen jaren heb ik een netwerk opgebouwd met vrienden en kennissen in onderwijssector. Vorige maand heb ik de stoute schoenen aangetrokken, en ik heb mijzelf uitgenodigd via de email voor het maken van een afspraak voor een kennismakingsgesprekken bij zowel internationale scholen als internationale organisaties met educatie programma's in Nepal. Voordat ik werkelijk afspraken had gemaakt, kreeg ik het aanbod om anderhalve maand de coördinatie taken te doen voor het educatie programma van UNESCO. Met beide handen heb deze consultancy baan aangenomen om de sfeer binnen de UN te proeven; met mijn ervaring als leerkracht/trainer/coach met ervaring is het een unieke kans om te ervaren wat onderwijsplannen betekenen in de grootste organisatie in de wereld die met name op beleidsniveau werkt aan verbetering aan onderwijs. Tegelijkertijd met het baanaanbod, kreeg ik een appartement aangeboden om te delen met een VSO collega, een benedenverdieping met minimaal meubilair en keukenspullen, om de hoek van het kantoor. Ook dit aanbod sla ik niet af, en woon sinds drie weken in Sanepa - Kathmandu. Nu loop ik om 8:25 uur mijn slaapkamerdeur uit met mijn ID-kaart aan een blauw koord, loop de steeg uit, steek de straat over, groet de bewakers bij de poort en klok in om 8:29 uur bij de kaartlezer naast de deur van het UNESCO Educatie-gebouw. Is dit geen luxe?

Klinkt ontspannen, maar in werkelijkheid is het tegenovergestelde; ik heb nog nooit eerder een dergelijke kantoorbaan gehad, de rapporten die ik onder ogen krijg bevatten ingewikkelde kantoortaal, de personen die ik ontmoet spreken snel en met afkortingen die ik niet begrijp, en ik zit achter een computer waar ik de documenten, achtergelaten door mijn voorgangster, niet kan eenvoudig vinden. Ik kom als eerste het kantoor binnen en ik verlaat het als laatste; ik zie alleen de nachtwakers terwijl mijn collega's de dagelijkse bewakers van het terrein zien. Ik probeer mij door documenten te worstelen om het project Capacity Building Education For All (CapEFA), waar ik nu de coördinator van ben, te begrijpen en tegelijkertijd op te volgen. Voor 20 december is het de bedoeling dat alle consultants en partnerorganisaties het werk volgens de contracten hebben afgerond en/of ingeleverd; rapporten, boeken, materialen, handleidingen, vertalingen, verantwoording van geleverde trainingen, etc. Deze gegevens moet ik in een eindrapport verwerken en inleveren bij het hoofdkantoor per dezelfde datum. Een flinke uitdagende klus; ondanks alle hectiek organiseer ik de laatste workshops, ontmoet ik diverse consultants over de voortgang van hun werk, bereid ik een programma voor een internationale consultant voor, schrijf kleine artikelen voor de website over het voortgangsproces van het project, en woon ik tussendoor een seminar bij o.l.v. ministerie van onderwijs. Het is allemaal razend interessant, en ik heb nog geen tijd gehad om een vervolg te geven aan de kennismakingsgesprekken voor een langdurige baan in Nepal. Ik maak me geen zorgen, want er zijn voldoende opties voor mij hier om aan die 3-in-1-baan te komen in het nieuwe jaar, zodat ik ook weer een zonnig eigen appartementje kan betrekken waar dan ook.